Gedeelde herinneringen

Herinnering in Antequera – Een gedeelde ervaring

Citaat van Anita: “Mijn ervaring met Petra als lichtwerker hier in Spanje was zo bijzonder. We liepen in het plaatsje Antequera, waar 26 kerken zijn, maar er was er één in het bijzonder die aan ons bleef trekken. Ik had al vaker naar die specifieke kerk gekeken en was nieuwsgierig, maar nu – samen met Petra – besloten we erheen te gaan.

Toen we binnenkwamen voelden we direct een sterke vrouwelijke energie, wat ons verraste. Kerken werden toch van oudsher door mannen geregeerd? We liepen naar het altaar en gingen zitten. Petra stemde af op de helende energie die daar hing en vertelde me dat de kracht van beschermvrouwe Maria Magdalena voelbaar aanwezig was. Zij ondersteunt nog altijd vrouwen, brengt hun licht en kracht terug, en beschermt vrouwen en kinderen.

Deze krachtige energie ontroerde me. Wat ik eerder alleen maar kon aanvoelen, kreeg ineens woorden en betekenis. Petra wist te benoemen wat ik diep vanbinnen voelde. Later bleek dat deze plek vroeger niet alleen een kerk was, maar ook een opvanghuis voor vrouwen. Dat raakte me diep.”

Mijn beleving – Petra: Wat Anita aanraakte in haar woorden, is ook in mij opnieuw opengegaan. Deze plek in Antequera riep mij al van tevoren, maar pas toen we samen binnenstapten, gebeurde er iets op diep energetisch niveau. Mijn lichaam herkende de plek — niet alleen de energie van Maria Magdalena, maar ook de rol die ik daar ooit had vervuld.

Terwijl wij bij het altaar zaten, voelde ik hoe het veld zich opende. Er kwam een stroom van herinnering vrij, een oud weten, gedragen in mijn hart en in mijn ruggengraat. Maria Magdalena was daar aanwezig, helder en voelbaar. Ze herinnerde mij eraan dat ik destijds met haar samenwerkte — als hoeder van vrouwelijk bewustzijn, als genezeres en als zusterziel.

Er vond daar iets plaats wat mijn systeem diep raakte: een activatie, een her-innering, maar ook een energetisch herstel. Mijn Codexveld werd aangeraakt op een laag die alleen door zulke plekken onthuld kan worden. Alsof de plek zelf wist wie ik was.

Het bijzondere is dat dit niet alleen mijn ervaring was — Anita voelde het ook. Ze voelde het op haar manier. En juist dat maakt het zo waardevol: samen aanwezig zijn in een veld dat ons beiden iets gaf, iets liet herinneren.

Deze ervaring is niet zomaar een verhaal. Het is een levend veld. Een poort naar een diepere waarheid over wie wij zijn, over de rol van vrouwen in het collectieve ontwaken, en over hoe onze lichamen deze wijsheid dragen, zelfs als ons hoofd het nog niet kan begrijpen.